środa, 29 grudnia 2010

Umowa na czas nieokreślony plusy i minusy


Spory dotyczące kwestii tego, która umowa o pracę jest lepsza, umowa na czas określony czy też na czas nieokreślony trwają i trwać będą. Ile osób tyle opinii. Dawniej takich problemów nie było. Zdecydowana większość społeczeństwa wolała umowę na czas nieokreślony i taką umowę też dostawało. Teraz wygląda to inaczej. Wątpliwości jest sporo jak również miłośników obu umów nadal przybywa. Często umowa na czas określony nie jest traktowana na równi z umową stałą. Przeważająca część społeczeństwa pracuje jednak na podstawie umowy na czas określony.

Zasadnicze różnice pomiędzy umowami widoczne są już przy okresach wypowiedzenia.

Art. 33. Przy zawieraniu umowy o pracę na czas określony, dłuższy niż 6 miesięcy, strony mogą przewidzieć dopuszczalność wcześniejszego rozwiązania tej umowy za dwutygodniowym wypowiedzeniem.

Art. 36. § 1. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

1) 2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy,

2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy,

3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

§ 1.1. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231, a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika.

Utarło się, że umowa na czas nieokreślony jest bezpieczniejsza, dająca większą stabilizację no i można liczyć na odprawę. Ale czy każdemu zatrudnionemu na umowę na czas nieokreślony należy się odprawa?

Aby nabyć prawo do odprawy należy spełnić łącznie następujące warunki: być pracownikiem pracodawcy, który zatrudnia co najmniej 20 pracowników oraz utracić zatrudnienie z przyczyn zaistniałych po stronie pracodawcy.

"Ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. 2003 r., Nr 90, poz. 844 ze zm.)" - Przepisy ww. ustawy mają zastosowanie przy indywidualnych zwolnieniach z przyczyn nie dotyczących pracownika, o ile jest to jedyna przyczyna.

Art. 1 [ Zakres stosowania ustawy] 1. Przepisy ustawy stosuje się w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, w drodze wypowiedzenia dokonanego przez pracodawcę, a także na mocy porozumienia stron, jeżeli w okresie nieprzekraczającym 30 dni zwolnienie obejmuje co najmniej
1) 10 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia mniej niż 100 pracowników,
2) 10% pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 100, jednakże mniej niż 300 pracowników,
3) 30 pracowników, gdy pracodawca zatrudnia co najmniej 300 lub więcej pracowników
- zwanego dalej "grupowym zwolnieniem".

2. Liczby odnoszące się do pracowników, o których mowa w ust. 1, obejmują pracowników, z którymi w ramach grupowego zwolnienia następuje rozwiązanie stosunków pracy z inicjatywy pracodawcy na mocy porozumienia stron, jeżeli dotyczy to co najmniej 5 pracowników.

Odprawa przysługuje również w sytuacji, gdy pracodawca zmienił pracownikowi warunki pracy lub płacy, które zostały odrzucone przez pracownika i doszło do rozwiązania umowy (wyrok SN z 16.11.2000r., I PKN 79/00).

Odprawę otrzyma także pracownik zwolniony w ramach zwolnień grupowych.

Możliwości otrzymania odprawa pieniężnej są trzy w następujących wysokościach:
1) jednomiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy krócej niż 2 lata;
2) dwumiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy od 2 do 8 lat;
3) trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat.

Na wysokość odprawy nie ma wpływu wymiar czasu pracy pracownika.

Umowa o pracę na czas nieokreślony, długie okresy wypowiedzenia to duży minus dla osób lubiących zmieniać zatrudnienie. W obecnym świecie gdzie często zmieniamy pracę, aby móc się stale rozwijać, a najlepiej raz na 3 lata, żaden pracodawca nie będzie na nas czekał aż 3 miesiące. Pracownik może zatem czuć się jak zamknięty w złotej klatce. Oferty pracy, często interesujące mogą go ominąć co z pewnością by nie miało miejsca przy 2 tygodniowym wypowiedzeniu.

Taka umowa to z pewnością plus dla ludzi ceniący stagnację zawodową, liczących na odprawę pieniężną oraz stabilizację. To duży plus dla kobiet mających dzieci lub planujących powiększenie rodziny. Minus jednak dla osób, które cenią sobie wolność, lubiących się rozwijać zawodowo ponieważ trzeba przyznać, że "siedząc" w jednej firmie przez 5,10 lat potrzeba rozwoju zanika i robimy tylko tyle ile trzeba co jest niemożliwe zmieniając pracę na inną, nawet na pracę w obrębie tego samego działu ale w innym zakładzie pracy.

A jak Wy to postrzegacie? Która umowa jest dla Was cenniejsza?

niedziela, 26 grudnia 2010

Praca w święta


Praca w święta nie należy do przyjemnych ale zapewne każdy chociaż raz w swojej karierze zawodowej spotkał się z taka sytuacją na własnej skórze. Są zawody, w których praca w święta to norma i mam tutaj na myśli np. pracę w pogotowiu ratunkowym, policji, stacjach benzynowych etc. Znajdą się niestety również punkty, w których nie ma aż takiej potrzeby pełnienia dyżurów a jednak pracodawcy żądają od pracowników dyspozycyjności w te dni. A jak wygląda to w świetle prawa? Czy pracodawca ma prawo wymagać od nas przyjścia do pracy, czy będziemy mieli za to dodatkowe pieniądze?

Art. 151.9.KP § 1. Dniami wolnymi od pracy są niedziele i święta określone w przepisach o dniach wolnych od pracy.

§ 2. Za pracę w niedzielę i święto uważa się pracę wykonywaną między godziną 6.00 w tym dniu a godziną 6.00 w następnym dniu, chyba że u danego pracodawcy została ustalona inna godzina.

Art. 151.9a.

1. Praca w święta w placówkach handlowych jest niedozwolona.

2. Przepis ust. 1 stosuje się także, jeżeli święto przypada w niedzielę.

3. Praca w niedziele jest dozwolona w placówkach handlowych przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności.

Art. 151.10. Praca w niedziele i święta jest dozwolona:

1) w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii,

2) w ruchu ciągłym,

3) przy pracy zmianowej,

4) przy niezbędnych remontach,

5) w transporcie i w komunikacji,

6) w zakładowych strażach pożarnych i w zakładowych służbach ratowniczych,

7) przy pilnowaniu mienia lub ochronie osób,

8) w rolnictwie i hodowli,

9) przy wykonywaniu prac koniecznych ze względu na ich użyteczność społeczną i codzienne potrzeby ludności, w szczególności w:

a) (uchylona),

b) zakładach świadczących usługi dla ludności,

c) gastronomii,

d) zakładach hotelarskich,

e) jednostkach gospodarki komunalnej,

f) zakładach opieki zdrowotnej i innych placówkach służby zdrowia przeznaczonych dla osób, których stan zdrowia wymaga całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych,

g) jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej oraz placówkach opiekuńczo-wychowawczych, zapewniających całodobową opiekę,

h) zakładach prowadzących działalność w zakresie kultury, oświaty, turystyki i wypoczynku,

10) w stosunku do pracowników zatrudnionych w systemie czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta.

Art. 151.11. § 1. Pracownikowi wykonującemu pracę w niedziele i święta, w przypadkach, o których mowa w art. 1519a ust. 3 i art. 151.10 pkt 1-9, pracodawca jest obowiązany zapewnić inny dzień wolny od pracy:

1) w zamian za pracę w niedzielę - w okresie 6 dni kalendarzowych poprzedzających lub następujących po takiej niedzieli,

2) w zamian za pracę w święto - w ciągu okresu rozliczeniowego.

§ 2. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 1 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w niedzielę, pracownikowi przysługuje dzień wolny od pracy do końca okresu rozliczeniowego, a w razie braku możliwości udzielenia dnia wolnego od pracy w tym terminie - dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151.1 § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w niedzielę.

§ 3. Jeżeli nie jest możliwe wykorzystanie w terminie wskazanym w § 1 pkt 2 dnia wolnego od pracy w zamian za pracę w święto, pracownikowi przysługuje dodatek do wynagrodzenia w wysokości określonej w art. 151.1 § 1 pkt 1, za każdą godzinę pracy w święto.

§ 4. Do pracy w święto przypadające w niedzielę stosuje się przepisy dotyczące pracy w niedzielę.

Art. 151.12. Pracownik pracujący w niedziele powinien korzystać co najmniej raz na 4 tygodnie z niedzieli wolnej od pracy. Nie dotyczy to pracownika zatrudnionego w systemie czasu pracy, o którym mowa w art. 144*

Z przepisów wynika, że nie jest tak źle możemy bowiem liczyć na "odebranie" sobie wolnego dnia w innym terminie bądź nawet liczyć na dodatkowe wynagrodzenie. Nie zmienia to jednak faktu, że atmosfery świątecznej, rodzinnej panującej właśnie w tym czasie nie da się powtórzyć. Pracownicy zgadzają się na pracę w święta bo często nie mają innego wyjścia, ktoś do pracy w tych dniach musi przyjść.

Pracodawcy zdarza się wymuszać na pracownikach "posłuszeństwo" dając niejednokrotnie do zrozumienia, że np. tuż po świętach kończy się Pani/Panu umowa. Taką sytuacje możemy jedynie zgłosić do PIP-u ale czy to przyniesie efekt? Innym rozwiązaniem jest przyjść do pracy, a po pracy poszukać innej interesującej nas oferty...

*Art. 144.KP - [Przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy] Na pisemny wniosek pracownika może być do niego stosowany system czasu pracy, w którym praca jest świadczona wyłącznie w piątki, soboty, niedziele i święta. W tym systemie jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy, nie więcej jednak niż do 12 godzin, w okresie rozliczeniowym nie przekraczającym 1 miesiąca.

piątek, 24 grudnia 2010

Wesołych Świąt !!!



Z okazji Świąt Bożego Narodzenia
wielu głębokich i radosnych przeżyć,
wewnętrznego spokoju, wytrwałości i radości
oraz błogosławieństwa Bożego
w każdym dniu nadchodzącego Roku
życzy redakcja Verba volant, scripta manent

wtorek, 21 grudnia 2010

Płaca minimalna w 2011


Rząd przyjął przedłożoną przez Ministra pracy i polityki społecznej propozycję podwyżki minimalnego wynagrodzenia za pracę w roku 2011. W porównaniu z tegorocznym poziomem (obecnie płaca minimalna wynosi 1317,00) najniższa płaca wzrośnie o 69 zł.

W obliczu sporych podwyżek planowanych na 2011 rok nie są to wysokie kwoty jakie gwarantuje nam Państwo. Zaproponowana przez Ministra pracy i polityki społecznej płaca minimalna od 1 stycznia 2011 r. ma wynieść 1386 zł brutto.

Zobaczmy zatem ile w 2011 roku otrzyma "do ręki" pracownik z minimalnym wynagrodzeniem :

Wynagrodzenie zasadnicze: 1386,00
składka emerytalna 9,76%: 135,27
składka rentowa 1,5%: 20,79
składka chorobowa 2,45%: 33,96
razem składki społeczne 13,71%: 190,02
koszty uzyskania: 111,25
składka zdrowotna: 107,64
zaliczka na podatek: 56,00
netto: 1032,34

Trzeba przyznać, że szaleństwa nie ma...

sobota, 11 grudnia 2010

Christmas Party


Wielkimi krokami zbliżamy się do Świąt Bożego Narodzenia. W sklepach pojawiły się już ozdoby choinkowe, prezenty, karpie. Dzieci piszą listy do Dzieciątka z wybranymi prezentami dla siebie i najbliższych a rodzice starają się dopiąć wszystko na ostatni guzik aby nadchodząca Wigilia upłynęła w atmosferze świątecznego spokoju. A w pracy?

W pracy szykowane jest również spotkanie wigilijne dla ... pracowników. Będą życzenia, opłatek, rozmowy niekoniecznie związane z życiem zawodowym, dużo śmiechu i jedzenia. Mamy szanse poznać wtedy szefa z bardziej ludzkiej, prywatnej strony. Tylko czy składane na spotkaniu życzenia są szczere a uśmiechy nie wymuszone? Dlaczego tyle osób broni się przed uczestnictwem w firmowej Wigilii?

Powodów może być wiele, może to być na przykład pora organizowania wigilijnego spotkania dla pracowników. Każdy chyba przyzna, że spotkania cieszyłyby się większym zainteresowaniem gdyby odbywały się w godzinach pracy a nie po jej zakończeniu. Inną równie ważną kwestią o ile nie najważniejszą jest atmosfera panująca w pracy. Jeśli w firmie dominuje atmosfera strachu przed utratą pracy, donosicielstwo, mobbing mało który pracownik zgłosi chęć uczestnictwa w organizowanym "opłatku". Nawet jeśli życzenia w trakcie spotkania są szczere a szef wydaje się ludzki to w ciągu kilku godzin spotkania nie jesteśmy wstanie wymazać ze swoich umysłów roku walki o każdy podpis, złośliwości i niestosowanego zachowania przełożonych lub podwładnych.

Takich problemów można uniknąć. Warto o nich pamiętać i zastanowić się wcześniej nad ich wyeliminowaniem a nie nad wyciąganiem sankcji w stosunku do pracowników nie biorących udziału w "przedstawieniu". A jak to wygląda w Waszych firmach?

środa, 8 grudnia 2010

Dni wolne od pracy w 2011


01 stycznia (sobota) Nowy Rok

06 stycznia (czwartek) Święto Trzech Króli

24 kwietnia (niedziela) Wielkanoc

25 kwietnia (poniedziałek) Poniedziałek Wielkanocny

01 maja (niedziela) Święto Pracy

03 maja (wtorek) Święto Konstytucji 3 Maja

12 czerwca (niedziela) Zesłanie Ducha Świętego (Zielone Świątki)

23 czerwca (czwartek) Boże Ciało

15 sierpnia (poniedziałek) Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

01 listopada (wtorek) Wszystkich Świętych

11 listopada (piątek) Święto Niepodległości

25 grudnia (niedziela) Boże Narodzenie (pierwszy dzień)

26 grudnia (poniedziałek) Boże Narodzenie (drugi dzień)

wtorek, 7 grudnia 2010

Dyżur telefoniczny podczas urlopu wypoczynkowego?


Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego urlopu wypoczynkowego (art. 152 § 1 KP). Jak wynika z powyższej definicji urlopu wypoczynkowego, jest on celowy – co oznacza, że powinien być wykorzystywany przez pracownika w celu odpoczynku i regeneracji sił. Co do zasady pracodawca nie może nakładać na pracowników obowiązku aby na urlop wypoczynkowy zabierali ze sobą telefony komórkowe (prywatne lub służbowe).

Przypadek, w którym pracodawca wymaga od pracownika czuwania pod telefonem w trakcie jego urlopu wypoczynkowego, może zostać zakwalifikowany jako dyżur telefoniczny. W trakcie dyżuru telefonicznego pracownik jest zobowiązany do pozostawania w gotowości do pracy, zaś w okresie korzystania z urlopu wypoczynkowego taki obowiązek na nim nie ciąży. Przepisy prawa pracy zakładają jeden przypadek, kiedy pracodawca jest uprawniony do kontaktowania się z pracownikiem w czasie jego wypoczynku. Mianowicie, jest to potrzeba odwołania pracownika z urlopu, gdy jego obecności w zakładzie pracy wymagają okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu (art. 167 § 1 KP).

Obowiązek pozostawania przez pracownika w dyspozycji pracodawcy w trakcie urlopu wypoczynkowego, może wynikać z przepisów zakładowych np. z zakładowego układu zbiorowego pracy lub z regulaminu pracy. W powyższych aktach, może być wskazana określona grupa pracowników, którzy są zobligowani do stałego pozostawania w kontakcie telefonicznym (również w czasie urlopu wypoczynkowego) ze swoim pracodawcą. W praktyce takie przypadki mają zastosowanie przeważnie w stosunku do pracowników tzw. wysokiego szczebla (menedżerów) lub specjalistów odpowiedzialnych za usuwanie różnego rodzaju nagłych awarii.

Poza powyższym przykładem, pracodawca nie może wymagać od pracowników, aby w czasie urlopu byli dostępni pod telefonem. Należy zdecydowanie zaznaczyć, że pracodawca nie jest uprawniony do wyciągania w stosunku do pracowników żadnych konsekwencji, w sytuacji w której podczas korzystania z urlopu wypoczynkowego nie odbierają oni telefonów. Pozbawianie z owego powodu danego pracownika premii lub nakładanie innego rodzaju kar porządkowych jest działaniem sprzecznym z prawem.


Warto również pamiętać, że kilkukrotne kontaktowanie się pracodawcy z pracownikiem w czasie jego urlopu, może zostać uznane za świadczenie przez owego pracownika w takim dniu pracy. Art. 128 § 1 KP wyraźnie wskazuje, że czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy w zakładzie pracy lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Sytuacja, w której pracownik jest zmuszany do odbywania częstych rozmów telefonicznych z pracodawcą w trakcie urlopu, może być uznana za świadczenie pracy w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania pracy. Wówczas, pracownik jest uprawniony do wystąpienia z roszczeniem o uznanie tego dnia za dzień pracy, zapłaty pełnego wynagrodzenia oraz udzielenia mu urlopu wypoczynkowego w innym dniu.

źródło: www.bankier.pl

piątek, 3 grudnia 2010

Awans - cytat miesiąca


Awans osiąga się sprytem, wytrwałością, zrządzeniem bożym lub przez diabelskie niedopatrzenie.

- Vonnegut Kurt

środa, 1 grudnia 2010

Szczególna ochrona stosunku pracy pracowników korzystających z urlopu wychowawczego


Stanowisko MPiPS - można zwolnić grupowo i indywidualnie pracowników, którzy mają prawo do urlopu wychowawczego i obniżyli etat.

Tak jak już pisałam we wcześniejszych postach pracownicy, którzy są uprawnieni do urlopu wychowawczego, mogą obniżyć wymiar czasu pracy maksymalnie do 1/2 etatu i przez okres 12 miesięcy są objęci ochroną przed zwolnieniem. Jest jednak pewne ALE...z ochrony tej nie korzystają oni w czasie zwolnień grupowych oraz zwolnień indywidualnych (gdy sprzeciwu nie zgłosi zakładowa organizacja związkowa).

Ochrona przed zwolnieniem dla osób obniżających wymiar czasu pracy jest jednak taka sama jak osób korzystających z urlopu wychowawczego.

Swoje stanowisko w tej sprawie zaprezentowało Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej na swojej stronie internetowej. Zapraszam do zapoznania się z nim tutaj