piątek, 19 sierpnia 2011
środa, 10 sierpnia 2011
piątek, 5 sierpnia 2011
Praca w Japonii
W tym krótkim artykule znajdziesz parę porad dla osób, które biorą pod uwagę pracę w Japonii. Z punktu widzenia osoby, która dopiero zaczyna uczyć się języka japońskiego dobrym rozwiązaniem wydaje się być praca w roli nauczyciela języka angielskiego. Cel można osiągnąć jak zawsze na kilka sposobów.
Po pierwsze istnieją organizacje międzynarodowe, które łatwo wyszukać w Internecie (nazwy niektórych z organizacji znajdują się w linkach poniżej) i które to oferują praktykę lub prace w japońskich szkołach w charakterze nauczyciela lub asystenta nauczyciela. Z samego początku chciałbym jednak podkreślić, że droga do znalezienia zatrudnienia w ten sposób jest daleka dla obywatela z kraju nie anglojęzycznego. Chodzi tutaj głownie o akcent.
Jednym z wyjątków jest program JET, który opiera się na wymianie językowo-kulturowej. Polska jednak nie ma podpisanej umowy z Japonią i polscy obywatele nie są akceptowani do startu w tym programie. (tutaj prośba dla studentów Japonistyki, jeżeli takowi akurat czytają ten artykuł, ażeby zebrać petycje do ambasadora Japonii o rozszerzenie programu JET na Polskę).
Innym wyjściem na znalezienie zatrudnienia w Japonii jest poszukanie pracy na własną rękę. No właśnie - jak zrobić to samemu, nie polegając na organizacjach, które są skupione na osobach, które posługują się angielskim jako językiem ojczystym? Będąc w Polsce można wystąpić o wizę instruktorską na okres 1 roku lub 3 lat. Jednak warunki które trzeba spełnić są nieosiągalne dla przeciętnego obywatela Rzeczypospolitej, ponieważ aplikant musiałby uzyskać kwalifikacje w języku, którego chce uczyć – w tym przypadku angielskim –po 12 latach edukowania się w tym języku (patrz: http://www.japanjoblink.com/japan/visa.asp). Ten warunek ucina wszelkie dalsze spekulacje na temat szans, jakie mamy ubiegając się o ‘Instructor VISA’. Co wiec pozostaje? Z technicznego punktu widzenia można by polecieć do Japonii na własną rękę bez VISA’y (umowa dwustronna pomiędzy Polska i Japonia o automatycznym udzieleniu wizy turystycznej, na okres 3 lub 6 miesięcy). Powinna być to wycieczka z wizją pobytu w tym kraju na dłużej jako, że po znalezieniu pracy firma chcąca nas zatrudnić musi wystąpić o tzw. CEO (Certificate fo Eligibility), na którego rozpatrzenie czeka się 6-8 tygodni.
Planując podjęcie pracy w charakterze nauczyciela angielskiego powinniśmy posiadać standardowe uprawnienia np. TEFL (Teaching English as a Foreign Language), które można łatwo nabyć przez Internet (60 godzin nauki) lub tez poprzez kurs weekendowy w anglojęzycznym kraju (20 godzin). Cena kształtuje się odpowiednio 200 euro/kurs oraz około 140 euro za kurs.
Będąc w Japonii trzeba wziąć pod uwagę fakt, że koszty poruszania się z miejsca na miejsce są wysokie, tak samo jak koszty zakwaterowania. Dlatego najlepiej byłoby mieć przyjaciela, który mógłby udzielić nam schronienia lub też pomógł w komunikacji z instytucjami, które szukają nauczyciela angielskiego. (Osobiście polecam jednak zrobić 'prawie-wszystko' przez Internet. Oszczędzi to nam czasu i nerwów).
Jeżeli instytucja w Japonii zgodzi się na to, żeby nas zatrudnić, musi wystąpić ona o tzw. ‘sponsor VISA’ do rządu Japonii. I tu sprawa byłaby prosta, gdybyśmy posługiwali się angielskim jako językiem ojczystym. Jakkolwiek, zatrudnienie Polaków jest w ten sposób jest możliwe, ponieważ osobiście znam osobę z Polski, która studiując ‘Socjologie z japońskim’ na Uniwersytecie w Limerick w Irlandii była brana pod uwagę do pracy w japońskiej szkole. W przypadku chęci zatrudnienia tej osoby szkoła w Japonii musiałaby wystąpić o VISE sponsorska.
Mieszkając w Polsce łatwo można odnaleźć studentów z Japonii w dużych ośrodkach miejskich. Jeżeli naprawdę chcemy być jakiś czas w Japonii, może powinniśmy zacząć myśleć o budowaniu trwałych znajomości z osobami z tego kraju. Mieszkając w Irlandii pewien czas zdarzyło mi się poznać Japonkę, którą poślubiłem. W moim przypadku znalezienie pracy w charakterze nauczyciela angielskiego jest o tyle łatwiejsze, że posiadam VISE małżeńską i mogę łatwo ubiegać się o każdą pracę, oczywiście jeżeli dana placówka nie poszukuje tylko 'native speakers'.
Autor: Bartłomiej Szewczyk
Źródło: Praca w Japonii - artykuł w kursie języka japońskiego BENKYŌ
czwartek, 4 sierpnia 2011
K.P. - Bezpieczeństwo i Higiena Pracy - Prawa i obowiązki pracownika
Art. 210. §1. W razie gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo gdy wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
§2. Jeżeli powstrzymanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w § 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.
§2.1 Pracownik nie może ponosić jakichkolwiek niekorzystnych dla niego konsekwencji z powodu powstrzymania się od pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2.
Dodany §2.1 w art. 210 wchodzi w życie z dn. 18.01.2009 r. (Dz.U. z 2008 r. Nr 223, poz. 1460).
§3. Za czas powstrzymania się od wykonywania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia w przypadkach, o których mowa w § 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.
§4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonywania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej w przypadku, gdy jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób.
§5. Przepisy § 1, 2 i 4 nie dotyczą pracownika, którego obowiązkiem pracowniczym jest ratowanie życia ludzkiego lub mienia.
§6. Minister Pracy i Polityki Socjalnej w porozumieniu z Ministrem Zdrowia i Opieki Społecznej określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje prac wymagających szczególnej sprawności psychofizycznej.
Art. 211.
Przestrzeganie przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy jest podstawowym obowiązkiem pracownika. W szczególności pracownik jest obowiązany:
* znać przepisy i zasady bezpieczeństwa i higieny pracy, brać udział w szkoleniu i instruktażu z tego zakresu oraz poddawać się wymaganym egzaminom sprawdzającym,
* wykonywać prace w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,
* dbać o należyty stan maszyn, urządzeń, narzędzi i sprzętu oraz o porządek i ład w miejscu pracy,
* stosować środki ochrony zbiorowej, a także używać przydzielonych środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, zgodnie z ich przeznaczeniem,
* poddawać się wstępnym, okresowym i kontrolnym oraz innym zaleconym badaniom lekarskim i stosować się do wskazań lekarskich,
* niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku albo zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego oraz ostrzec współpracowników, a także inne osoby znajdujące się w rejonie zagrożenia, o grożącym im niebezpieczeństwie,
* współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.
Art. 212.
Osoba kierująca pracownikami jest obowiązana:
* organizować stanowiska pracy zgodnie z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy,
* dbać o sprawność środków ochrony indywidualnej oraz ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,
* organizować, przygotowywać i prowadzić prace, uwzględniając zabezpieczenie pracowników przed wypadkami przy pracy, chorobami zawodowymi i innymi chorobami związanymi z warunkami środowiska pracy,
* dbać o bezpieczny i higieniczny stan pomieszczeń pracy i wyposażenia technicznego, a także o sprawność środków ochrony zbiorowej i ich stosowanie zgodnie z przeznaczeniem,
* egzekwować przestrzeganie przez pracowników przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny pracy,
* zapewniać wykonanie zaleceń lekarza sprawującego opiekę zdrowotną nad pracownikami.
źródło: www.kodeks-pracy.org
środa, 3 sierpnia 2011
Subskrybuj:
Posty (Atom)